ایده اره نواری حداقل به سال ۱۸۰۹ برمی‌گردد، زمانی که ویلیام نیوبری حق امتیاز بریتانیا را برای این ایده دریافت کرد، اما اره نواری عمدتاً به دلیل عدم توانایی در تولید تیغه های دقیق و بادوام با استفاده از فناوری روز، غیرعملی باقی ماندند. خم شدن. مداوم تیغه روی چرخ‌ها باعث از کار افتادن. ماده یا اتصالی که آن را به یک حلقه جوش می‌داد. می‌شد.
نزدیک به 40 سال گذشت تا زن فرانسوی آن پائولین کرپین تکنیک جوشکاری را برای غلبه بر این مانع ابداع کرد. او در سال 1846 برای ثبت اختراع درخواست کرد و بلافاصله پس از آن حق استفاده از آن را به سازنده A. Perin & Company of Paris فروخت. ترکیب این روش با آلیاژهای فولادی جدید و تکنیک‌های پیشرفته تمپر به پرین این امکان را داد تا اولین تیغه مدرن را ایجاد کند.